Chmury | final version

Ich scena to nieba płótno
Kształty, kolory bez kresu
Krągły, płaski; długi, krótki
Płyną, stoją; jasny, ciemny
Lekki, ciężki; smutny i wesół
Bajki z tysiąca i jednego dnia
Zmieniają się, rozpływają
Bogaty gobelin utkany w zmiany
To twa wyobraźnia, kochany!