Banalny strach przed nadzieją... | final version

W szarości dnia powszedniego
banałach codzienności
nocnych rozterkach-
co dalej?

Spotkałam Twoje oczy

Więcej przecież nie trzeba
prócz pełnych blasku spojrzeń
Twych niewidocznych gestów
szepczących kruche słowa.

Tak mało może za wiele
Strach że się rozpłyniesz,
Pękniesz jak bańka mydlana
w niespodziewaną godzinę