opustoszenie

author:  LilaNocna
4.9/5 | 8


pierwszy krok
wytycza granicę
niemożliwemu

nazwana domem
cała przestrzeń
mierzona oddechem

zimne cienie
zebrane w sercu
znaki drogowe

coraz starsze
obce twarze
moich dzieci

kolejny powrót
skazany
na wygnanie



 
COMMENTS


@bmz

furda gwiazdki!
to pyłek jeno mlecznej dróżki...
rezonans sfer niebieskich
to już coś... :)
18.05.2011,  LilaNocna

Moja ocena

uwielbiam twoją psychę :)
My rating:  

Moja ocena

jeśli moja ocena jet niższa niż 5, to słowo daję, już nie kliknę, dlaczego, kiedy omsknie się ręka nie można poprawić, proszę o wyrozumiałość, a, a to drżenie rąk to pod wpływem rezonansu z tekstem....
My rating:  
17.05.2011,  bmz

Moja ocena

Taka pustka wokół może być niebezpieczna, należy wypełnić ją jak najszybciej miłością, bo chyba tej brakuje podmiotowi lirycznemu najbardziej i wtedy życie nabierze ponownie rumieńców. Puenta mocno pesymistyczna i niepozostawiająca cienia nadziei.
My rating:  

My rating

My rating:  
17.05.2011,  kate

Ciąg obrazów...

i skojarzeń jak slajdy z podróży. Na szczęście budują odpowiedni klimat i wywołują pożądany nastrój. Proponuję odbyć tę pielgrzymkę ponownie w poszukiwaniu lepszego sformułowania finalizującego wiersz.
My rating:  
17.05.2011,  tsuru

My rating

My rating:  
17.05.2011,  renee

My rating

My rating:  
17.05.2011,  airam

Moja ocena

ciekawe przemyślenia...
My rating: