Nieodwołalnie

Powstrzymam dni
nowie księżyca
i dryf galaktyk
zawrócę łódź
z kursu na wodospad
ku nurtom
spokojniejszym

Dziki żywioł
ścisnę za krtań
póki nie ulegnie
i zapomnę
że czas znaczy
trasę
łupinami słonecznika

Wyrwę mu serce
zaniknie puls
dyktujący azymut
następny dzień wstanie
spojrzeniem noworodka
zakwitnie z ziarna
zasianego własnoręcznie