Irlandzki sen

author:  Tymon Dan
4.2/5 | 5


Ciągle nie wiedziałaś dlaczego
Ciągle nie umiałaś żyć
Zrozumiałaś właśnie teraz
Świat, zrozumiał tak ma być
Zagubiona własnym obrazem
Odnalazłaś właśnie się
Kamienne kręgi były razem
I nie okazały się snem
Siedziałaś na olbrzymiej skale
Myśląc o życiu swym
Zrozumiałaś, że tak ma być dalej
Ale dlaczego nie z nim
Gdzieś konie uciekły daleko
W krainę irlandzkich snów
Ale ty ciągle nie wiesz dlaczego
Ciągle nie umiesz żyć
Najchętniej byś stąd uciekła
Nawet do samego piekła
Ale chciałabyś tam być z nim
Minęły miesiące i lata
Kraina irlandzkich snów
Uciekła gdzieś nie wiem dlaczego
Byś mogła tam wrócić znów

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

zmęczony materiał

Tak na marginesie.
Najbardziej mi żal irlandzkich koni.

Czuć nastrój beznadziei ale wiersz jest meczący, bo nie daje nawet chwili oddechu dla czytelnika. Czyta się go jednym tchem i gdzieś w połowie zaczyna być monotonny.
W końcu to też jest element klimatu, bo Irlandia powinna być dżdżysto dołująca.
My rating:  
09.05.2011,  tsuru

My rating

My rating:  
09.05.2011,  kate

Moja ocena

treść poddana bezwzględnej
dyktaturze rymu

nie pozwala na oddech
ma zaburzony rytm
zlewa się

ciężki sen...
My rating:  
08.05.2011,  LilaNocna