Rozkład jazdy

powtarzający się takt
okienka w kalendarzu
wprawia w ruch
zarysowaną płytę
jednostajnie brzmi echo
zamkniętych drzwi

sinusoida grafiku
uwięziona w klatce
trzech posiłków
tu i tam
kołacze się refren
paranoicznego snu

powszedni
autobus widmo
wbijam dlonie
w kierownicę
by zdążyć do
następnego przystanku