MIRANDA

author:  ErykOstrowski
5.0/5 | 5


Jak to jest pisać wiersze –

Jak letarg
Jak dalej
Jak oddychanie
nad przepaścią

Jak po utracie przytomności
budzić się wśród obcych
i świata uczyć się z ich twarzy
siebie z ich oczu
od nowa

Jak nie znając nut tworzyć
na gładkich kartkach
wiolinowe symfonie
bez żadnych kluczy

Więc jak miłość
odzyskana cudem
Czy ptak pojmuje że fruwa?
Więc

Twoje pół dotknięcie
i jego uchylenie
Przez ten sweter co wtedy
twoja pierwsza szansa


Więc i teraz
samymi końcami palców
wracasz

Tak pisze się wiersze jak kocha
tak samo dają się objąć ustami
Ale tylko przez dotyk
tylko naprawdę

Jedyna chwila, która jest na zawsze

Jak "Miałam farmę w Afryce"
Jak "Śniło mi się tej nocy, że znowu jestem w Manderley"
Jak "Nocą myślę o moim fortepianie w głębi oceanu
i czasem widzę swe ciało unoszące się nad nim"


Wiersz pochodzi z tomu WOLNE FALE, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Kraków 2021



 
COMMENTS


Moja ocena

Klasa!
My rating:  

My rating

My rating:  

Od muzyka

Jeśli wiolinowe, to już z kluczem, fachowiec Ci to mówi...
Pozdrawiam, Jarek Burgieł

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: