patrz czując

patrzę ,się rozglądam
widzę ,aż mnie wstrząsa
ta rzeczywistość okropna

w chaosie ,żywych okrzyków
coraz bardzo krzykliwych, a
Bóg milczy wie, tu z ciszy

coraz mniej człowieka, w
człowieku miłości ,głód
pcha się na języki ,myślą

a co mi tam ,dziś jadem
popluje, słowa mieczem
jestem ,tu pan sobie królem

w niedzielę do kościoła
pójdę ,się wyspowiadam
na tace dam, i odpuszczona

pycha ,inteligentnie duma
się skrada ,nowe kamienie
ego ,w kieszeni diabła

układa , krzyk pragnie dłoni
głupoty, tu obelgi z prostoty
spełnienia, ja teraz ciszą

patrzę ,się rozglądam
widzę ,aż mnie mdli od
pozornych , wiary istot tych