Pamięć serca

5.0/5 | 2


Jakiż to chłopiec uroczy
chce ode mnie znowu te bławatki,
posiałam życie jak widzisz
łzy kapią teraz do beczki.

obroża jest twarda jak kamień,
tylko zaczepić jego skronie.
Czy zamieni się słowem ,
przecież serce jest twoje.

Wszystko twoje i moje,
entliczek wymieni guziczek,
zaszyje w twoje ubranie ,
kiedy przeprosisz znów ramię.


Po długim rozstaniu przyszedłeś,
z szacunkiem ucałowałeś mnie w dłoń .
Elegancją manierą, dostałam prezent,
twój dzban ,do którego wlewam ,
wodę święconą, ust klan.

to ja dałam iskierkę do dłoni,
twojego mojego zachwytu.
Przejechałam od głowy do stóp,
nogi umyję na wieczność.

Wigilia będzie na stole w śnieg.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
14.07.2021,  JAGA PI

My rating

My rating:  
13.07.2021,  Tenia62