CZYŚ… OBY…

CZYŚ… OBY…

Jąłeś rzeźbić sekretnie
wklęsłe obrazy czasów minionych
tworzyć wierszne medaliony
sny jej usiłując zdobić

i…
nie wiesz co począć, co zrobić
więc wplatasz wersy w jej serce
jak w wiersze

i…
na los rozżalony
tkwisz w szklanym puzderku
ulatujących wspomnień

i…
tracisz oddech po każdym słowie
żałobne coraz to częściej
słysząc dzwony

i
myślisz tedy… czyś oby
niczym nocny poeta
w międzywierszym
brzasku gwiazd
nie zagubiony
nie wiesz, że
pełzniesz
na trony

⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Toruń - 4 marca '21