Ile kosztuje cukier?
To pytanie odwraca uwagę od wiadomości
jak za dawnych czasów.
W telewizji czarno białej
oglądaliśmy robotników,
którzy szanowali swoje buty.
W butach onuce z pozwijanej
Trybuny Ludu, gazety nikt nie interpretował,
czytali ją ślepcy.
Redaktorzy używali języka milczenia.
Nie trzeba było udawać zadowolenia
każdy wiedział, że nie ma, czym przelewać.
W dwudziestym wieku nikt nie przypuszczał, że po
„obaleniu władzy” przeżyjemy jeszcze jedną dogrywkę z
propagandy sukcesu, tym razem z pełnymi sklepami,
a na hakach stare marzenia z tamtych czasów,
o zwiniętych flagach narodowych wykorzystywanych do boju.
Dzisiaj uciekają od nich przedstawiciele "nowej" władzy,
która niespodziewanie boi się własnych sztandarów.
Tuszuje się zdarzenia nowym tytułem w starej,
(wspomnianej wyżej słynnej gazecie),
że dogadali się w sprawie, odszkodowania z Ofiarami.
W końcu, każdy nawet słabo wykształcony obywatel,
powinien wiedzieć, że
nikt z żyjących nie jest odpowiedzialny za
ewentualny koniec świata.
jak za dawnych czasów.
W telewizji czarno białej
oglądaliśmy robotników,
którzy szanowali swoje buty.
W butach onuce z pozwijanej
Trybuny Ludu, gazety nikt nie interpretował,
czytali ją ślepcy.
Redaktorzy używali języka milczenia.
Nie trzeba było udawać zadowolenia
każdy wiedział, że nie ma, czym przelewać.
W dwudziestym wieku nikt nie przypuszczał, że po
„obaleniu władzy” przeżyjemy jeszcze jedną dogrywkę z
propagandy sukcesu, tym razem z pełnymi sklepami,
a na hakach stare marzenia z tamtych czasów,
o zwiniętych flagach narodowych wykorzystywanych do boju.
Dzisiaj uciekają od nich przedstawiciele "nowej" władzy,
która niespodziewanie boi się własnych sztandarów.
Tuszuje się zdarzenia nowym tytułem w starej,
(wspomnianej wyżej słynnej gazecie),
że dogadali się w sprawie, odszkodowania z Ofiarami.
W końcu, każdy nawet słabo wykształcony obywatel,
powinien wiedzieć, że
nikt z żyjących nie jest odpowiedzialny za
ewentualny koniec świata.
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
Bardzo filozoficzny wiersz, nie wiem czy dla wszystkich będzie zrozumiały. Nasze paradoksy ... samo życie.My rating
My rating
Moja ocena
za pierwsze dziesięć wersów należy się dziesiątkakwintesencja paradoksów tego czasu tego życia
pięknie przeniesione we współczesność