Sekretne życie pana kreta

nie mów nic
zatrzaśnij pod językiem
sekret

zakop w tunelu
bez świetlika i światła
jak w ziemię – kret

wejdź na oślep
schwyć przekąskę
obliż zjedz

słyszysz: deszcz
stuka w dach
zmywa ślad

zagłuszy
ciała w ciało bieg
ciemny korytarz

bierz jak chcesz
szloch i spazm
jakby konała

słodki grzech krew
się wije ścieżką wąską
łąki łan na kosa

śpiew unosi się
zanim kosą tnie

miłość

zbrodnia doskonała