MA PERSONA NON GRATA
MA PERSONA NON GRATA
Księżyc szafirem lśni w oknie
miast popsutej lampy świeci
wiersze niepoukładane psotnie
w pościelowych pluszach
wylegują się przy mnie o świcie
Gdzieś tam wypiętrzają się wzgórza
gdzieś wezbrane rzeki nie mieszczą w korycie
cynamonowych drzew owoc się mieni
a pod szeptami gwiazd świateł
coraz mniej przestrzeni
Mej samej z sobą persony non grata
nieśpiesznej, nieśmiesznej wspinaczki
mej garstki neuronów przed odlotem
w bezmiar ciszy kosmicznych wiatrów
rozgłośnych powiewów pieszczoty
⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń - 23 stycznia '21
Księżyc szafirem lśni w oknie
miast popsutej lampy świeci
wiersze niepoukładane psotnie
w pościelowych pluszach
wylegują się przy mnie o świcie
Gdzieś tam wypiętrzają się wzgórza
gdzieś wezbrane rzeki nie mieszczą w korycie
cynamonowych drzew owoc się mieni
a pod szeptami gwiazd świateł
coraz mniej przestrzeni
Mej samej z sobą persony non grata
nieśpiesznej, nieśmiesznej wspinaczki
mej garstki neuronów przed odlotem
w bezmiar ciszy kosmicznych wiatrów
rozgłośnych powiewów pieszczoty
⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń - 23 stycznia '21
Moja ocena
Poetycko.