KWADRANS DO ŚWITU

KWADRANS DO ŚWITU

Dziwnym to uczucie…
gdy kwadrans do świtu
dziwne, lustrzane odbicie
osobliwa kruchość i bez kolorytu
… mimochodem li skrycie
ukradkiem zerka z boku
wzrokiem mdłym astrologa błękitu

Lśniąc głową gorącą w kosmosie
niecierpliwie wypatruje
spokoju majestatu zorzy
chcąc czas pochwycić usilnie
choć cień jego w półcieniu drogi
błądzi bezsilnie w smugach półtonów
półmglistych, półmatowych

Tęskno mu jeszcze za jutrem
by dożyć i tworzyć
snuć z muzą łaskawą
łabędzim choć śpiewem uwiecznić
w milczących sfer pejzażach
dzielić się ze światem
może w jego zapisze się pamięci

⊰Ҝற$⊱………………………………………………… Toruń - 19 stycznia '21