Rowerek

Czas mi umyka,
Na rowerze.
Nawet promyka
Słońca nie zbierze.
Ani przez chwilę
Nie postoi
Niby go tyle,
Niby się dwoi,
Niby na początku
Drogi mej stoję,
A końca wątku
Jak ognia się boję.
I tak, w strachu,
W pewnym lęku
Nie chcąc do piachu,
Nie chcąc bezdźwięku,
Zacieram ręce,
W pełnych dni iskrach
I jak najwięcej
Z każdego wyciskam.