Spoglądam

Spoglądam

dziś na niebo pełne gwiazd.
Nie rozpoznaję konstelacji,
za duży to dla mnie ambaras.
Widzę jednak [przelatujące
samoloty, jeden, drugi, trzeci....]
szwendających się po niebie bez
celu przygłupów, którzy gdziekolwiek
się nie pojawią,
wszędzie rozniosą zarazę.
Rozpanoszeni, zawzięci i zatruci absurdem,
bez szans na miłość, bez wiary w miłość,
nigdy nie pojmą, że świat jest piękny w każdym
miejscu, które truciźnie nie powierzy słabości
do urojonego boga.


z tomu Unde malum? (Mamiko, 2020)