SŁOWA SIĘ SCHODZĄ DO WIERSZA

5.0/5 | 1


SŁOWA SIĘ SCHODZĄ DO WIERSZA

Nie w porę…
prześwitem wiatr niesie tę jesień
mumifikuje kwiaty bezgłośne
studzi gorące kamienie
za niebem bezustannie błękitnym
marząc… i o wiośnie

Wody mętnieją mrocznie
i gwiazd miazga na niebie
zapada się czas w nicości
z dnia na dzień płowieje
z rozpaczliwym poczuciem
dożywotniej przeszłości

Tańczą mgły wokół
światło wiodą do kresu
owady nie brzęczą w pajęczach
wsłuchane w skończoność
lecz słowa się schodzą do wiersza
w słodkowonnym desu

⊰Ҝற$⊱……………………………………………… Zbójenko - 11 października '2O



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
14.10.2020,  Ula eM