Wciąż (jeszcze) przed
Jakby wprost z nozdrzy,
wierząc, że ślepiec przejrzy.
Wierzę w jego oczy
niedbały ścieg żadnego powidoku.
Oślepły trzymam się poręczy
niczym noworodek.
Śniąc oddaje wszystko
za jedno widzące oko.
Nozdrza haftują
trwającą już wieczność.
Wciąż jestem przed narodzinami.
Poznań, 18.09.2020
wierząc, że ślepiec przejrzy.
Wierzę w jego oczy
niedbały ścieg żadnego powidoku.
Oślepły trzymam się poręczy
niczym noworodek.
Śniąc oddaje wszystko
za jedno widzące oko.
Nozdrza haftują
trwającą już wieczność.
Wciąż jestem przed narodzinami.
Poznań, 18.09.2020
My rating
My rating
Moja ocena
Dawno tu nie widziany.Ale dobrze że jest.
My rating