Dialog

Uwierz mi byłbyś głupcem wierząc
że wszystkim podoba się
to co robisz jak myślisz
to by zatraciło sens
twojej indywidualności
Wróg lepszy od przyjaciela
Nie nie wierz
w to przewrotne stwierdzenie
Mówię ci wszystko to co myślę
że aż boli a i ty sobie nie żałujesz
prowadzimy zażarte dyskusje
lubimy się przekomarzać
Krytyka pcha nas do działania
nowego światopoglądu
tropienie śladów
odkrywania nieznanych ścieżek
Nie nie można być
hermetycznie zamkniętym na świat
bo po co nam się nim wzbogacać
i odchodzić od niego
To prawda różne są punkty widzenia
nasze tak bardzo od siebie odstają
tyle w nas przeciwstawności
a ty mimochodem wtrącasz
nie zaprzeczam że cię lubię i darzę afektem
Wytrąciłeś mnie z równowagi zbiłeś z tropu
Dialog dalej trwa o każdej porze dnia
nie ważne że czasem ma formę pisemną
Pomiędzy ciszą a dźwiękiem
dźwiękiem a ciszą myśli uczucia krążą
od ciebie do mnie ode mnie do ciebie