+++

author:  Jarosław Burgieł
5.0/5 | 6


Idę na emigrację
wewnętrzną - oddział internistyczny
dla duszy
zamknąć się
w sobie
We wnętrze otwarte
wdziera się robactwo
żądlące do rozjątrzenia
zabliźnionych ran
zadanych przez bliźnich
Atakuje też osłonę
zewnętrzną
aż do rozdarcia

Trzeba się zamknąć
w więzieniu milczenia
Uciszyć mowę
wysuszyć strumień pisania
gdy one interesują
wyłącznie wrogów
łapiących słowa
w jadowitą sieć
zaś ci dla których przeznaczone
przechodzą obojętnie
Na to nie ma słów
ssą tylko myśli
kłębiące się wewnątrz
Nie warto rzucać pereł
na wiatr
w nierozpoznanie
ich wartości
wieczne
Zasypię rzekę wierszy
których
nikt nie czyta
Wyrzucę klucz do siebie
i już
się nie otworzę

23 V 2020

To jest wyraz radości z powodu "WIELKIEGO ZAINTERESOWANIA" czasopism literackich moim tomikiem i ogólnych relacji moich ze światem... Reszta jest ciszą.



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
25.05.2020,  renee

Moja ocena

Ciekawe że jak Ty piszesz długie wiersze to ja czytam a jak inni to raczej nie.
My rating:  

Panie Jarku

nie dajemy się, za nic
24.05.2020,  Ula eM

My rating

My rating:  
24.05.2020,  Ula eM