U PROGÓW CZASU
U PROGÓW CZASU
U progów świadomości czasu
dajesz się porywać wenom poezji
błądzisz w labiryntach życia
wałęsasz po niebie
łącząc byt z niebytem
niewielką odrobiną rozsądku
usadowiony wygodnie w fotelu
Sącząc wino wyzwalasz umysł
nie nadwyrężasz wyobraźni
wymownie odsączasz myśli
nie ulegasz łatwo banalnym złudzeniom
nadpobudliwej duszy i ciała
zszywasz tylko zagubiony
w ciszy wieczoru rozdarty wiersz
⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń, 22 grudnia '19
U progów świadomości czasu
dajesz się porywać wenom poezji
błądzisz w labiryntach życia
wałęsasz po niebie
łącząc byt z niebytem
niewielką odrobiną rozsądku
usadowiony wygodnie w fotelu
Sącząc wino wyzwalasz umysł
nie nadwyrężasz wyobraźni
wymownie odsączasz myśli
nie ulegasz łatwo banalnym złudzeniom
nadpobudliwej duszy i ciała
zszywasz tylko zagubiony
w ciszy wieczoru rozdarty wiersz
⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń, 22 grudnia '19
My rating