Paciorki jednego różańca

author:  Ula eM
5.0/5 | 4


Stare kobiety
przesuwają
w dłoniach różańcowych od wieków
paciorki wspomnień wygładzone miłością.
Zamykają je w dłoniach.

Stare kobiety
z serc pękniętych i zamarłych uśmiechów
robią wota,
robią wota wspaniałe.
I zamykają je, z wiekuistą, ostatnią czułością.

Półdrapieżne półświęte
spod półprzymkniętych powiek
czuwają,
by się nikt nie domyślił,
że to łzy skamieniałe
tęsknot zatrutych i spłowiałych grzechów.

Zasłuchane w swojego anioła
studzą dłonie paciorkami różańca
stare kobiety.
Niewidzialne dla świata.
I znikają,
zaraz za bramą kościoła.

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
13.03.2020,  Dekameron

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: