W egzystencjaliści - Z listów do A

Nie szukaj we mnie nic dzisiaj A
lampa zwana słońcem odeszła na zachód
gasząc teatr – mój punkt na mapie
powróciła noc z aleją gwiazd
ubraną w latarnie
niebo opada płatkami śniegu
a ja z małością się mierzę
przecież dobrze być małym
większość co małe i młode – jest piękne
odrzucam małostkowość
która siedzi i dyszy
dyszy i narzeka
popada w depresję
myślę czasem że to ja
przepełniony od małostkowości jestem
nie umiem krzyczeć
wykrzyczeć bólu co panuje we wewnątrz
bytu w niebywałości
każdego dnia i kolejnej nocy
więc nie szukaj A przyczyn
daleki i bliski wewnątrz bywam
od łez by móc zapłakać
chwilą życia – uczucia – wrażliwość
momentów gdy oddalasz się
od zakochanego serca
do stopnia schłodzenia
gdzie czuję się jak martwy liść
na środku drogi
czekając na wiatr co uniesie
do twoich ramion...