Do młodego Poety/ki...

Do młodego Poety/ki...

"Poetą się rodzi nie staję..."

Gdy bywasz poetą
dźwigasz i podnosisz
palisz i wypalasz
emocje
zapisując je w wersach
piszesz wiersz po wierszu
debiutujesz
na pachnącym papierze
szczęśliwy się stajesz i dumny
dalej dźwigasz i podnosisz
palisz i wypalasz ...
słuchając rad i wskazówek
od przychylnych...
do krytyki miej dystans
wyciągając wnioski
śmiej się z krytyków - nie wyśmiewaj
poczuj jaki ogarnął ich żal
ujrzyj jak bardzo
nie wiedzie im się w pisaniu...
choć współczuć nie trzeba
niech światło dzienne
wraz z nocą
ujrzą kolejny tomik
nie twórz na na siłę
bo gdy wena zniknie
wyczekuj jej cierpliwie
nie myśl o niej za często
nie daj się ponieść
fantazji
jeśli chcesz krzyczeć krzycz
bądź skromny na ile chcesz
i tak znajdzie się ktoś
co zwątpi w twoją szczerość
zaprzeczy wierszą
ale nie martw się
wiersze nie szukają alibi
wiersze są wierszami
same się obronią
nie obrastaj w pióra
bądź pokorny ale nie dla wszystkich
bo nie jeden chętnie
wszedł by na głowę
wdeptując cię w ziemie z zazdrości
ucz się od tych
którzy dzielą się wiedzą
i nie pragną nic w zamian
a ich uśmiech
gdy robisz postępy
będzie i twoim uśmiechem.