Wrzeciono

author:  Monika Prylinska
5.0/5 | 7


Tak
zabrzmi
za chwilę
wśród 4 ścian
poniemieckiego
szaro-ponurego
Urz. Stanu Cywilnego
Srebrzony orzeł z łańcucha
pragnąłby jeszcze ich powstrzymać
Pochyla głowę z niedowierzaniem,
próbuje złapać dziobem wieczne pióro
Za późno - szeleści truskawkowa suknia
Grafitową czułością potwierdza jego strój
Świadomi praw i obowiązków swych oświadczą
że od tej chwili nie muszą się już starać
że już nigdy nie będą zakochani
że to, kim są przestaje być ważne
Założą rodzinę, bo trzeba
Zarobią pieniądze na chleb
Czasem pójdą do kina
bo inni też chodzą
Będą szczęśliwi
A od jutra
poćwiczą
mówię:
nie

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
26.01.2022,  Anna Canić

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
29.10.2019,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating: