Pierwszy cud świata

Malować tak perfekcyjnie
Nie potrafił nawet da Vinci,
Picasso, czy Dali!
Ruchy pędzla z boskiego tchnienia,
Sprowadziły ludzkości na oczy,
Widok nocnego nieba!

Srebrni rycerze konstelacji,
Twierdzy broniący
Zza księżyca tarczy!
Gnające strzały spełniające marzenia...
Drogi ciemne na świetle galaktyki,
Przy nieokiełznanym dźwięku celu istnienia!

Wszystkie gwiazdy na niebie,
Tak właśnie wiszą na płótnie.
Wciśnięte w ramy człowieczego oka.
Bije mrok - wybór z przerażenia!
Nie dotknięte to naszą stopą!
Ten widok to ostatnia gatunku nadzieja...

Pierwszy cud świata.
Pierwsza jego brama.
Pierwsze łzy natury.
Wieczorne dzieło do snu śpiewa!
Leżąc pod wozami,
Co nie ma żadnego znaczenia