NAD TORUNIEM ŚWIT

NAD TORUNIEM ŚWIT

Rozszemrzonych obłoków chwilą niepozorną
wzniośle nakazem przedwiośnia
dzień się nowy rozwiośnia
na niwach nieba się jawi
mdławi po cichych myśli wertepach
galopadą nas wiedzie
ku innym światom
urokliwych horyzontów
w wierszach jak listach z przyszłości
gdzie żywi nadziei nie tracą

Zatem zapleć ten dzień marzeniem
tańczącym z uczuciem
co zaistnieć by chciało
w strofach ze snu wybudzonych poetów
im już świt nad Toruniem majaczy
zapomniał o zmierzchu już dawno
zachęca do drożeń w nieznane
by pachnidła łąk jąć hołubić
słońc odległych uśmiechy zobaczyć
bez pośpiechu wypij pierwszą kawę

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………………Toruń, 2O lutego '19