CIENIE I LŚNIENIE
CIENIE I LŚNIENIE
Zmarnotrawione cyprysów cienie
czyn dokonany i niespokojna myśl
wiatr, który skądś przywiewa
jacyś ludzie koło mnie i ciebie
drzemiące chęci tuż obok śmierci
wszyscy nijacy jacyś jak nikt
w czasie co się w wieczności przelewa
Wszystko na co patrzymy nie jest ostatnie
nawet milczenie z widokiem na pustkę
samotność chusteczek pełnych łez
ni usta od pocałunków napuchłe
oszołomione ich nieskończonością
w jej życiodajnej jasności
drogi mlecznej i nocy lśnień w matni
⊰Ҝற$⊱……………………………………………………………… Toruń 11 stycznia '19
Zmarnotrawione cyprysów cienie
czyn dokonany i niespokojna myśl
wiatr, który skądś przywiewa
jacyś ludzie koło mnie i ciebie
drzemiące chęci tuż obok śmierci
wszyscy nijacy jacyś jak nikt
w czasie co się w wieczności przelewa
Wszystko na co patrzymy nie jest ostatnie
nawet milczenie z widokiem na pustkę
samotność chusteczek pełnych łez
ni usta od pocałunków napuchłe
oszołomione ich nieskończonością
w jej życiodajnej jasności
drogi mlecznej i nocy lśnień w matni
⊰Ҝற$⊱……………………………………………………………… Toruń 11 stycznia '19
My rating
My rating