między trzepotem rzęs

dobrze
skoro tak chcesz
i taka twoja wola
rób swoje z pokorą
w ciszy między dźwiękami
między trzepotem rzęs
żyj

ale najpierw ściągnij z siebie
blado niebieski smutek

wytnij słowa nożyczkami
przyklej je na sosnowy płot
niech wyblakną i znikną
ale nie ty

pozwól mi utkać dla ciebie nowe niebo
przeplotę je ptakami
i nitkami w kolorze dojrzałego żyta

będę cię karmić ziarnami
dzień po dniu
noc po nocy

aż zrozumiesz że możesz
i zaśpiewasz