Maja ( F. Goya )

Rozbierał cie i ubierał
w szaty z chińskiego jedwabiu,
dotkniecia nocy,
światłcienie świec.

Krople smutku spływały woskiem
z kapelusza.

Ofiarował ci nieśmiertelność
Pokrywajac ciało werniksem marzeń.

Rozpalając zmysły
dodawał blasku.

Aż oślepł.

Przy dźwiekach kastanietów
i hiszpańskich gitar,

wierzysz, że kiedykolwiek cię kochał?