Leszek Długosz skończył 78 lat, czyli: a gdyby poczekać na sierpień?

Motto autorstwa własnego [sierpień 2018]:

Duszna, zielna woń w wazonie
jak bursztyn - secesja Pana
Wyspiańskiego: nawłoć o siebie
zazdrosna toleruje wrotycz,
nagietki, ceglastą jarzębinę
*
Zielem zakwitła wstążka
krakowska w Sukiennicach, tam
wrzask, który wznosi i wznosi
domiszcze ze smartfonów:
bezmyślność; drży wieża Babel
*
Znów "kulę żalu" turla Zły
jak w Pana Leszka piosence.
Bracka brukami odbija niebo,
mury rozgrzewa, wystudza cień,
bramy otwiera, zamyka okna
*
Miodem nasycone ałycze, czarne
morwy, aura świetlana lazurem.
Niespokojnie, bo wietrznie,
z echem hejnału i muzyką
z oddali gwiżdżących pociągów
*
Komu w drogę,
temu trampki -
akurat biegną do Tyńca
nadwiślańskie łąki.
Doganiają kłębiaste chmury
*
coraz czerwieńsze głogi,
poczerniały dziki bez, tak
iż w fiolet zstępujący, dalie,
pomarańczowe cynie, rozpalone
nasturcje, szałwie, aksamitki
*
Tu zapach traw suchy
i bardzo słoneczny. Tęczowe
pnie drzew wchodzą akordami
w światło. Na dalszym planie:
zielone jak malachit - bagno
*
Ten fortepian - z Brackiej
czarnobiałe przesiewa dźwięki,
dlatego i niebo lnem dokwita.
Przestrzennieje muzyka Pana
Leszka pachnąca sierpniem

Na razie mamy czerwiec, bardzo zresztą upalny, niemniej - podaje portal „wpolityce” - 16 czerwca br. [godz.19:00] w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie odbyła się urodzinowa uroczystość krakowskiego Barda, Pana Leszka Długosza:

„Pan Poeta, Pan kompozytor i może przede wszystkim Pan Polak ...jako nauczyciel polskości godny kontynuator dzieła dwóch wielkich Zygmuntów: Glogera i Nowakowskiego, dzisiaj kończy 78 lat”, tymi słowami z odczytanej laudacji pióra poety Wojciecha Wencla, Jolanta Janus rozpoczęła poświęcony Mu urodzinowy wieczór literacko – muzyczny.

Zaakcentowaniem wyjątkowości tego koncertu był fakt, że Pan Długosz - symbol krakowskiej piosenki, jest coraz rzadszym gościem krakowskich scen i estrad, więc każde pojawienie się Maestra wzbudza wiele radości u Krakowian z jednoczesnym uczuciem tęsknoty za światem, którego w namacalnej rzeczywistości prawie już nie ma, choć nadal żyje w wyobraźni i duchowej kulturze Artysty.

W koncercie uczestniczyło kilkaset osób: sala teatralna wypełniona po brzegi; Pan Leszek odśpiewał najpiękniejsze swoje utwory jak: „Wiosenne wody”, „Krakowiak – Hejnał”, „Pod Baranami…”, „Karczma”, „Berlin”, „Sonet Ronsarda”, „Także i ty” ,,Spieszmy się”, „Dziękuję ci Muzyko”, „Jaka szkoda”.

Liryki Solenizanta recytowała wybitna aktorka polskiej sceny – Pani Halina Łabonarska; z kolei Pan Leszek wystąpił w towarzystwie przyjaciół - muzyków w składzie: Krzysztof Oczkowski, Wiesław Murzański, Wiesław Dziedziński i Tomasz Góra. Wydarzeniu towarzyszyła wystawa upamiętniająca Michała Świdra, niedawno zmarłego przyjaciela poety, nieprzeciętnego krakowskiego malarza. Oryginalne obrazy (6) tego Twórcy dumnie ozdobiły scenę, stojąc na sztalugach, jakby malarz dopiero od nich odszedł. Prezentację przygotowała pomysłodawczyni projektu koncertu oraz ekspozycji - Pani Janus. W hallu Akademii, tuż po występie odbył się kolejny wernisaż przygotowany tym razem przez Prezes Fundacji Muzeum Wojciecha Weissa Panią Zofię Weiss pt. „Michał Świder - In Memoriam”, gdzie wystawiono plastyczne dzieła pędzla uczniów – studentów nieżyjącego już Profesora Zbysława Maciejewskiego. Do jego wychowanków należał również Michał Świder.

Główni Partnerzy opisanego wydarzenia, to: Urząd Marszałkowski i Gmina Miejska Kraków a także Instytut Książki; Małopolskie Dworce Autobusowe oraz Donimirski Boutique Hotels. Honorowy Patronat sprawowali: Marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski, Prezydent Miasta Krakowa Jacek Majchrowski oraz Rektor Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Dorota Segda.