Dama z gronostajem. Iuvenilium

Twarz panny podobna do kropli wody
Chłód malowidła
ciemniejącego pod spojrzeniem
gronostaju
nierealiów dotyku jej dłoni
palców zbyt długich
na promyki pieszczoty

Zziębnięte usta
mają posmak górskiego źródła
Oczy brunatne liście
albo zagasłe spadające gwiazdy
policzków smugi i ciemnych pereł ślad
włosy przykryte siateczką melancholii
ruch łasiczki
na płótnie zachodzącego słońca

wrzesień 1967