Deszcz

Deszczu, ty jesteś dobrym schronieniem,
ludzie w pośpiechu, rozmywa się ich zapach i ślad.
A każdy zamknięty w deszczowej kapsule
i bezpieczny jest świat.

Mogę otworzyć serce jak okno,
nikt nie stanie mi cieniem.
Cienie grzęzną w perlistym mule,
cienie w deszczu nie mokną.

Deszczu, powierniku ciszy,
tłumisz kroki, nie wierzysz nikomu.
Szybciej, zanim mnie mój smutek usłyszy,

zaprowadź mnie proszę,
gdzie się kiedyś rozstąpiło niebo,
zaprowadź mnie proszę,
do domu.

Tam mieszkałam,
w sferach, za świetlnymi latami.
Byłeś tam przecież,Deszczu,
myliłeś pieszczotę ze łzami.