Bałagan

Gdy zaskrzypiał świt
Odszedłeś bez słowa
Milcząca pustka idiotka
Śmiała mi się w twarz
Bałagan zostawiłeś
Rozrzucone sny
Pomiędzy nimi ja
Nad nimi ty

Porzuciłam pragnienia
A może one mnie…
Zwichrowane szczęście
Zaplanowało mój świat
W jednym kącie ja
W drugim przecież ty

I ten nieznośny bałagan
Pośrodku szklane drzwi
Zza nimi spełnione żądze
Spójrz, me ciało drży!
Zapala się i gaśnie
Jak rozbudzany żar

Namiętnie się porusza
Apetyt w oku lśni
Smakujesz pełnią szczęścia
To przecież nie my!
Bałagan pośrodku wciąż leży
Nieposprzątane sny…