Na palcach dni i nocy...

author:  Przemysław Mańka
5.0/5 | 3


Pamiętasz dzień
gdy rozpuściłaś
we mnie samotność
wypełniając nocami
myśli i słowa
dające te chwile
dzięki którym żyję
żyje i kocham życie
i ciebie rozpostartą
o czas - złudny czas
przeskakujący
kolejnym dniem
od zwariowania
od nie idealności
w pięknym świecie
i dobrze że przyszła wiosna
która przypomina
że dalej jesteśmy
dziećmi tej ziemi
gdzie zapach kwiatów
szum starych drzew
które pamiętają
nie jeden śpiew
przywitań i pożegnań dnia
przez unoszących się geniuszy
i noc która otacza
piątkową zadumą
chwilowym wytchnieniem
gdzie Ćma
kolejny raz lgnie do światła
której zakłóciłem chwile
i zdumiony jestem
jak jesteś blisko serca
istotna i ważna
tak bliska a tak daleko

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: