WYBACZ PARADOKSIE

WYBACZ PARADOKSIE

Serce na dłoni
smutek na pocieszenie
małe tęsknoty
w bezliku ciszy
babie lato wplecione w dłonie

Zew czarnej dziury
kolaps galaktyki
deser od życia
byle jako szczery…

Więc wybacz
świata paradoksie…
że jeszcze tu jestem

Zbezbarwię się
skutecznie

Nim… zwrześnię

⊰Ҝற$⊱ ……………………………………… Kołobrzeg - 15 października '18