JAM PRZY NIM PROFANUM ?

JAM PRZY NIM PROFANUM ?


Nad archipelagiem osamotnienia
sobą zmęczonych myśli
na jaźni bezdrożach
cień dotyka ciszy
coraz ciszej… i ciszej

Żałobne dzwonią dzwony świata
szalonych zabawek Zeusa
czy kogoś hipotetycznego
o podobnie egoistycznym imieniu
żądnego pacierzy z mrocznych komnat

On to cudownym sacrum
mrocznej smugi cienia
co wśród gron słodyczy
gorzką bywa kiścią
jam przy nim nie słowem lecz myślą

Jam przy nim profanum ?
co bezgwiezdną nocą
pławi w liryk toniach
jednak nikt jak jego
mego… nie zaprzeczy istnienia


⊰Ҝற$⊱ ……………………………………………………………Toruń 4 października '18