Moje kolorowe plany

Znudziły mi się nieodgadnione i bezbarwne jutra.

Jutro opuszczam szare terytorium rozkapryszonego smutku.
Lecę do krainy gęsto porośniętej żółto-czerwonymi radościami.

Pobujam sobie do woli w niebiańskich obłokach,
i zamienię ponury i markotny światopogląd,
na pulsujące i kolorowe „teraz”.

Opuszczę królestwo uśpionego koloru zielonego,
a zanim wylecę wypłoszę z serca rudy gniew.
Zostanę tam na dwa albo trzy oddechy,
a może nawet na całą wieczność …