Rozwiązanie...

Zmieniłem się
przybyło mrozu na głowię
twarz nabrała powagi
poprzez te lata
gdzie tancerką bywa
przez te cztery pory roku
towarzyszka - samotność
teraz tak mi bliska
kiedy wiosna
rozlewa się
miłości równaniem
rozlewiskiem życia
rozkwitając pięknem
budząc dar narodzin

a ja
zatrzymana liczba
kiedy odeszłaś
nie mam rozwiązania
nic nie dodam więcej
nic nie ujmę sobie
nie pomnożę szczęścia
a wraz z dobą
nie podzielę wiosny
ani egoizmu
choć potęguje
miłość i tęsknotę
w nawiasie
dalej z samotnością
tańczę i rozwiązuje
smutku moje zadania
choć wiosna cudowna
- pora nad porami
gdzie burza i słońce
tęcza nad głową
na nic wszystkie wzory
na nic rozwiązania
kiedy brak mi ciebie