W CZĄSTCE NASZEGO CZASU

W CZĄSTCE NASZEGO CZASU


Wpatruję się w ciemność
wpisuję w naoczną codzienność
gdy zdroje liter mych słów
niepokalanych psalmami
rozwiewa wiatr z nad mórz

Boleję cichą łez symfonią
wodzę po kolejnych stronach
niebiesich przestworzy
gdy monstrum chmur gęstnieje
nieznośną tęsknotą nocy bez ciebie

Cóż kiedyś i zegar stanie
ucichnie i serca tykanie
w cząstce naszego czasu
zawali się świat zakłamany
w przeklęte czeluści otchłanie

Wciąż nasłuchuję nieskończoności
w zieleniach, błękitach
zakwitach halo Księżyca
wszędzie… nim miłości
z miłości imperium ubędzie


⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Toruń 18 września '18