Przedwiośnie

5.0/5 | 8


Spod przymrużonych jeszcze
powiek świtu
zerkają na Ziemię
długie rzęsy
słonecznych promieni
Budzi się nowy dzień
Zimny jak przystało na zimę
słoneczny przedwiosenny
pachnie młodością
Śniegu ostatnie dywaniki
zalegają na trawie
w atłasowe kubraczki
odziewają się powolutku
drobne bazie na wierzbie.
Białe i lśniące.
22/02/2019

Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  
24.02.2019,  Rita Paulina

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
24.02.2019,  A.L.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating: