...
Poezjo natchniona, zuchwała,
rozmyłaś się, na drobne zmieniłaś miedziaki.
Nie zanurzę duszy w życiodajne żywioły,
niestety.
W burej mgle
życie pisze scenariusze byle jakie.
Przeźroczyste gubią skrzydła anioły.
A w tle
rozstrojone pianino rzępoli
zamiast marzeń spłowiałe kuplety.
"Ach Boże...
dajmęża, dajmęża, dajmęża..."
rozmyłaś się, na drobne zmieniłaś miedziaki.
Nie zanurzę duszy w życiodajne żywioły,
niestety.
W burej mgle
życie pisze scenariusze byle jakie.
Przeźroczyste gubią skrzydła anioły.
A w tle
rozstrojone pianino rzępoli
zamiast marzeń spłowiałe kuplety.
"Ach Boże...
dajmęża, dajmęża, dajmęża..."
Poem versions
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating