Kalendarium grudniowe

1.
Na parcianym płótnie
rysuje węglem zima
autoportret wiatrem słuchany

2.
Pustymi kwintami
próżnymi oktawami
zapełnia pięciolinię Padre Vivaldi

3.
Tworzy przyszłość chwila
otchłanią się otwiera
sekunda po sekundzie - finał

4.
Taki srebrny i różowy dzień
plecie mróz z lodowego łyka
gołąbek błękitu wzbija się w zenit

5.
I zapłoną wkrótce
ślepi wilczych ogniska
skostniała ziemia wykopie torf

6.
Twardnieje gorzką czekoladą
miękkie piernikowe serce
kruszą się w palcach gwiazdeczki marzeń

7.
Nim rozbije słońce
krystaliczne dziwo
park uklęknął w ekstazie

8.
Pod nieskalanym wyhoduje sercem
swą Dziecinę światłością odziana Pani
dogasną roratnie ogarki

9.
Coraz zimniej i puściej
pozamykane w akwenach wodniki
rzeka zmienia stan

10.
Ani magnolii ani róży
odbija zamróz na szybach wargi
grudzi ziemię grudzień

11.
Wrzeciona światła
wszystkie kolory nieba
unosi mgła do góry chmurami

12.
Pociemniał horyzont
nadciąga lodowaty front
grają w berka śnieżynki

13.
Po wojnie nerwów
leczy skołatana zima
pierwszym śniegiem pogodowe stresy

14.
Pisze grudzień
meteorologiczny diariusz
gruntuje ciepło czarny diament

15.
Prószy mąka szronu
szarówkę poróżowił gil
głodują bogate sikorki

16.
Chlupie pierwsza odwilż
we śnie upalną macierzankę
natrętnie wzywa podświadomość

17.
Trzepie widnokrąg noc bezgwiezdna
deszcze spuszczają chmury
pachnie grzybami przestrzeń

18.
Seledynem wypłukuje się śnieg
ciepły grudniowy dzień
całuje mocno oziminę

19.
Majolikowym przestworzem
porcelanowym czółnem żegluje nów
zachwyt zatrzymał oddech

20.
Nie dowierzać zielonym jarmużom
już gwiżdże grudzień na groźne wichry
wymarzną Natura i ludzie

21.
Pod rodzinnymi drzwiami
niegościnny rozpada się próg
przytulają do pieca ściany

22.
Walczą o światło
najdłuższa noc z najkrótszym dniem
nęci luminiscencją polarna zorza

23.
Grzechocze makówką
narodzenie Chrystusa Pana
ogień roznieca mak

24.
Cała tajemnica szczęścia
tkwi osadzona w strojnej choince
zaraz pokój obwieści putto

25.
Także Gody
świąteczny otrzymały prezent
złotosrebrne komety

26.
Na błogosławiony urodzaj
owsiany kamienuje żwir
do żłóbka garnie się sianko

27.
Pastorałki dziecięcym obliczem
jasną jutrznią wschodzi opłatkiem kolęda
rozkwita zaświatowa paproć

28.
Jabłuszkami czerwienieją jasełka
skrzypią buciki śniegu
mróz ciśnie do siebie

29.
Słoneczne widmo wywołuje tęcza
ślepną pejzaże szklącą bielą
zima się zimnem bogaci

30.
Odchodzą pospołu
stary rok i abnegat grudzień
znów szybciej śmigają Boże wiatraki

31.
Miłość szlifuje cierpienie
cyzelują szczęście Opatrzności zamysły
czeka cierpliwie Czasu Pełnia