autopsja

author:  Kamila Ramisz
5.0/5 | 8


Siedząc nad morzem,
nurzając dłonie w piasku,
myśli składa w ofierze falom.
Naga wbiega do wody
i nagle czuje się wolna niczym ptak,
unoszona szumem wiatru.
Nie ma już marzeń,
jedyne uczucie jakie posiada
to żal do samej siebie,
że tak łatwo dała się ponieść.



 
COMMENTS


My rating

My rating:  
24.02.2011,  Kajotka

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

witamy w gronie emultipoetrowiczów, Kamila
My rating:  

My rating

gratuluję debiutu:)
My rating:  
14.02.2011,  bmz

My rating

żal?! A cóż na to mewy - w pióra jedynie odziane?
My rating:  

My rating

My rating:  
14.02.2011,  kate