Miłoby było (w akcie młodzieńczej desperacji)

Pewnie miłoby było gdybym sobie poszła.

Nikt by nie zauważył.

I spokojnie by się stało.

Cicho zrobiło.

Nie byłoby skrzeczącego głosu.

Kłótni i łez o nic.

Nie było by moich rzeczy wszędzie

rozrzuconych w artystycznym nieładzie.

Nikt by nie mówił, że horrory są słodkie,

że każdy da radę.

Zrobiłoby się cicho.

A pustka po mnie

mchem by zarosła.