JASNOWIDZĄCYMI ZMYSŁAMI

JASNOWIDZĄCYMI ZMYSŁAMI


Gasną i uchodzą w niebyt gwiazdy
z wiatrem zza przepełnych mgieł
cicho wstaje Księżyc
uchodzą we łzach i gasną oczy
milknie niebo w smudze cienia
cichnie świat nasz w miniaturze
w przepastnej się skrapla nocy
wbrew ludzkiej naturze

Wtulam się miękkość twych woni
jasnowidzącymi zmysłami
szepczę słowa, lewituję w złudzeniu
cóż za przesłanie mnie prowadzi
ku chwilom w słodkim upojeniu
ekstazom w twych oczach kipiącym
gdy wokół wszystko śpi
a gwiezdność twa lśni


⊰Ҝற$⊱……………………………………………………………………… Toruń 9 lipca '18