Dorastanie

author:  Katarzyna S. Tyrc
5.0/5 | 8


Lubię patrzeć jak uczysz się chodzić
stawiasz stopy swoją rolą przejęta
chłoniesz świat sobą jak gąbka
gdzie palce a gdzie pięta

Pokonujesz kolejne przeszkody
zdobywasz nowe szczyty
w swoim małym niebie
a ja obserwuję i serce mi rośnie
bo świat byłby pusty bez ciebie

Z kolejnym krokiem i rokiem
doroślejsza i pewna siebie
aż w końcu wyfruniesz mi z rąk
mimo zamkniętych okien
i odprowadzę cię jedynie wzrokiem

I będą mijać godziny i lata
bo przemijanie nieuchronnie trwa w ruchu
może wpadniesz czasem i powiesz
- "Dobrze mi u ciebie Mamo"
i jak zwykle podniesiesz na duchu



 
COMMENTS


@ Monika J. Kasprzyk

Dziękuję... znam go na pamięć;) O mojej córce i dla niej:)

:-)

Ten wiersz ciągle siedzi mi w głowie. Czuję potrzebę, aby do niego wracać. Cudowny.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
29.10.2018,  A.L.

My rating

My rating:  
29.10.2018,  bezecnik

My rating

My rating:  

Moja ocena

Takie prawdziwe :)
My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
28.10.2018,  Ula eM