W SPOKÓJ DUKTEM ŻYCIA IDĘ

W SPOKÓJ DUKTEM ŻYCIA IDĘ


Wrześniowy poranek
przepełny przeobrażeń natury
w szept poezji drzew wsłuchany
i w powietrze w cieniu znieruchomiałe

Budzą się muzyki zieleni
wrzosów, traw i mchów dojrzałych
mozaik magicznych, jak z bajek odcieni
tańczące dywany

Wokół spokój wolnych ptaków
i wraz z nimi duktem życia idę
gdzieś, gdzie mgnieniem chwili zechcę
… urokiem lasu oczarowany


⊰Ҝற$⊱………………………………………………………………… Wierzyce 2 września '18