Nie rozumiem

Nie rozumiem
a może rozumieć nie chcę.
Może się boję
ale na pewno wiem
że z tego jak jest
nic trwałego nie będzie.
Oprócz listów paru
nie łączy nas przecież nic.
Przynajmniej nic ważnego.
Nie mamy wspólnego wczoraj
ani dzisiaj ani planów na jutro.
Te też nam się rozmijają.
Ja potrzebuje pewnego jutra
a Ty... że jakoś to będzie
bo przecież. Zaplecze masz
a reszta się ułoży...
Każdy ma jakąś przeszłość
a Ty nie lubisz
gdy wspominam Jego.
To prawda,
zadał mi ból, zwiódł gdy zaufałam.
Nie pozostało nic.
Nie mogę już być Jego żoną
jednak to tylko z Nim
przegadać mieliśmy o czym
noc nie jedną i nie jeden dzień.
Tańczyć we troje po łące
i po podłodze
w pokoju prawie bez mebli.
Zasypiać na kocu pod drzewem
i rozmawiać z gwiazdami.
My mieliśmy chociaż na krótko
ale coś stałego.
...Tak było do tamtego dnia
a potem już nie było Nic.
Przeszłości
nie da się jednak wyrzucić
jak po cukierku papierek.
Jednak rozmawiać też
nie było już o czym.
Tak jak z Tobą teraz.

Kraków-1983