zmięta makulatura

zmięta makulatura

nastala cisza
która kołysze umysłem

niepotrzebny niepokój
targa sercem
i tak wie że jest wszystko
na swoim miejscu

przylepione palce
do czarnoziemu
kiełkują słowem
na do widzenia
i ulepszają ten świat
zgiełku
po piętnastej

krzyczę przytul
tą co szuka uliczek
bardziej prostych
niż zawiłych

znowu nadjeżdża
ciężarowy wywóz śmieci
nie chce być kolejną
zmiętą makulaturą /alboż/